15 ก.พ. 2566
ความเสี่ยงของการสัมผัสกับ COVID-19 ในที่ทำงานขึ้นอยู่กับแนวโน้มที่จะเข้าใกล้ผู้อื่นในระยะ 1 เมตร ในการสัมผัสกับผู้ที่อาจติดเชื้อ COVID-19 บ่อยครั้ง และจากการสัมผัสกับพื้นผิวและวัตถุที่ปนเปื้อน
บุคคลที่ได้รับการสนับสนุนให้เป็นที่ปรึกษาด้านอาชีวอนามัยและความปลอดภัยควรดำเนินการประเมินความเสี่ยงอย่างรวดเร็วเพื่อกำหนดความเป็นไปได้ของความเสี่ยงจากการสัมผัสเพื่อกำหนดมาตรการป้องกัน สิ่งนี้ควรทำสำหรับการตั้งค่างานเฉพาะและงานแต่ละงาน
ความเสี่ยงต่ำ
งานหรืองานโดยไม่ได้ติดต่อกันบ่อย ๆ ใกล้ชิดกับประชาชนทั่วไปหรือผู้อื่น คนงานในกลุ่มนี้มีการติดต่อด้านอาชีพกับประชาชนและเพื่อนร่วมงานเพียงเล็กน้อย ตัวอย่างของงานดังกล่าวอาจรวมถึงพนักงานที่อยู่ห่างไกล (เช่น ทำงานจากที่บ้าน) พนักงานในสำนักงานที่ไม่มีการติดต่อใกล้ชิดกับผู้อื่นบ่อยครั้ง และพนักงานที่ให้บริการทางไกล
ความเสี่ยงในการสัมผัสปานกลาง
งานหรืองานที่มีการติดต่อใกล้ชิดกับประชาชนทั่วไปหรือผู้อื่นบ่อยครั้ง ระดับความเสี่ยงนี้อาจใช้กับคนงานที่มีการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้คนบ่อยครั้งและในสภาพแวดล้อมการทำงานที่มีประชากรหนาแน่น (เช่น ตลาดอาหาร สถานีขนส่ง การขนส่งสาธารณะ และกิจกรรมการทำงานอื่น ๆ ที่การเว้นระยะห่างทางกายภาพอย่างน้อย 1 เมตรอาจเป็นเรื่องยาก เพื่อสังเกต) หรืองานที่ต้องการการติดต่ออย่างใกล้ชิดและบ่อยครั้งระหว่างเพื่อนร่วมงาน ซึ่งอาจรวมถึงการติดต่อกับผู้คนที่กลับมาจากพื้นที่ที่มีการแพร่ระบาดในชุมชนบ่อยครั้ง ตัวอย่างของงานดังกล่าวอาจรวมถึงพนักงานส่วนหน้าในร้านค้าปลีก การส่งมอบบ้าน ที่พัก การก่อสร้าง ตำรวจและความปลอดภัย การขนส่งสาธารณะ และน้ำและสุขาภิบาล
ความเสี่ยงสูง
งานหรืองานที่สัมผัสใกล้ชิดกับผู้ที่มีแนวโน้มว่าจะติดเชื้อโควิด-19 มากกว่า รวมถึงการสัมผัสกับวัตถุและพื้นผิวที่อาจปนเปื้อนไวรัส ตัวอย่าง ได้แก่ การขนส่งบุคคลที่ทราบหรือสงสัยว่าติดเชื้อโควิด-19 โดยไม่แยกระหว่างผู้ขับขี่กับผู้โดยสาร การให้บริการภายในประเทศหรือการดูแลที่บ้านสำหรับผู้ที่ติดเชื้อโควิด-19 และการติดต่อกับผู้เสียชีวิตที่ทราบหรือสงสัยว่าติดเชื้อโควิด-19 ในเวลาที่พวกเขาตาย งานที่อาจจัดอยู่ในหมวดหมู่นี้ ได้แก่ คนทำงานบ้าน เจ้าหน้าที่สังคมสงเคราะห์ ผู้ให้บริการขนส่งส่วนบุคคลและจัดส่งถึงบ้าน และช่างซ่อมบ้าน (ช่างประปา ช่างไฟฟ้า) ที่ต้องให้บริการในบ้านของผู้ติดเชื้อโควิด-19
มาตรการสำคัญใดบ้างในการป้องกัน COVID-19 ที่ควรทำในสถานที่ทำงานทั้งหมด?
มาตรการป้องกันการแพร่เชื้อ COVID-19 ที่บังคับใช้กับสถานที่ทำงานทุกคนและทุกคนในที่ทำงาน ได้แก่ การล้างมือบ่อยๆ หรือ การฆ่าเชื้อด้วยเจลแอลกอฮอล์ล้างมือ สุขอนามัยทางเดินหายใจ เช่น การปกปิดการไอ การเว้นระยะห่างทางกายภาพอย่างน้อย 1 เมตรขึ้นไปตาม การสวมหน้ากากอนามัยที่เราไม่สามารถเว้นระยะห่างได้ การทำความสะอาดและฆ่าเชื้อสิ่งแวดล้อมเป็นประจำ และการจำกัดการเดินทางโดยไม่จำเป็น นโยบายและข้อความที่ชัดเจน การฝึกอบรม และการศึกษาสำหรับพนักงานและผู้จัดการเพื่อเพิ่มความตระหนักรู้เกี่ยวกับโควิด-19 เป็นสิ่งสำคัญ การจัดการผู้ติดเชื้อโควิด-19 หรือผู้ติดต่อก็มีความสำคัญเช่นกัน กำหนดให้คนงานที่ไม่สบายหรือมีอาการต้องอยู่บ้าน กักตัวเอง และติดต่อผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์หรือสายข้อมูล COVID-19 ในพื้นที่เพื่อขอคำแนะนำในการทดสอบและส่งต่อ
สถานที่ทำงานสามารถวางแผนป้องกันและบรรเทาผลกระทบจาก COVID-19 ได้อย่างไร?
สถานที่ทำงานควรจัดทำแผนปฏิบัติการเพื่อป้องกันและบรรเทาผลกระทบจากโรคโควิด-19 เป็นส่วนหนึ่งของแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจและตามผลการประเมินความเสี่ยง และสถานการณ์ทางระบาดวิทยา ควรมีการติดตามและปรับปรุงแผนปฏิบัติการและมาตรการป้องกันอย่างสม่ำเสมอ ควรปรึกษาคนงานและตัวแทนของพวกเขา และควรมีส่วนร่วมในการพัฒนา ติดตาม และอัปเดตสถานการณ์โควิด-19 ในที่ทำงาน การติดตามประสิทธิภาพของมาตรการป้องกันเป็นสิ่งสำคัญมาก และการปฏิบัติตามมาตรการของผู้ปฏิบัติงาน ผู้มาเยือน ลูกค้า ลูกค้า และผู้รับเหมาช่วงด้วยมาตรการดังกล่าว แผนควรได้รับการอัปเดตเมื่อมีบุคคลที่รู้จักหรือสงสัยว่าติดเชื้อโควิด-19 อยู่ในที่ทำงาน
WHO แนะนำให้ทำการตรวจวัดอุณหภูมิในที่ทำงานหรือไม่?
การตรวจวัดอุณหภูมิร่างกายไม่สามารถตรวจพบ COVID-19 ได้ทุกครั้ง เนื่องจากผู้ติดเชื้ออาจไม่มีไข้ในระยะแรกของการติดเชื้อหรือเจ็บป่วย เช่น ระหว่างระยะฟักตัวหรือก่อนที่อาการอื่นๆ จะเริ่มต้น แม้ว่าพวกเขาจะติดเชื้อแล้วก็ตาม บางคนอาจลดไข้ด้วยยาลดไข้หากกังวลเกี่ยวกับผลที่ตามมาของการไม่มาทำงาน อาศัยการคัดกรองอุณหภูมิเพียงอย่างเดียวไม่สามารถหยุดการแพร่กระจายของ COVID-19 ในที่ทำงาน
การคัดกรองความร้อนในที่ทำงานถือเป็นส่วนหนึ่งของชุดมาตรการป้องกันและควบคุมโรคโควิด-19 ในที่ทำงาน ควรส่งเสริมให้คนงานตรวจสุขภาพตนเอง โดยอาจใช้แบบสอบถาม และใช้อุณหภูมิของตนเองที่บ้านเป็นประจำ สถานที่ทำงานควรใช้นโยบาย “อยู่บ้านถ้าไม่สบาย” และนโยบายการลาป่วยที่ยืดหยุ่นเพื่อกีดกันพนักงานที่มีอาการที่สอดคล้องกับ COVID-19 จากการมาทำงาน
การสวมหน้ากากอนามัยขึ้นอยู่กับการประเมินความเสี่ยง สำหรับงานและงานที่มีความเสี่ยงปานกลางหรือสูง สำหรับผู้ที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป และสำหรับผู้ที่มีปัญหาสุขภาพพื้นฐาน ควรจัดเตรียมหน้ากากอนามัยและอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลอื่นๆ ในปัจจุบันนี้ หน้ากากอนามัยแบบผ้าหรือที่ปิดหน้าเหมาะสำหรับคนอายุน้อยและผู้ที่ไม่มีอาการซึ่งไม่สามารถรักษาระยะห่างทางกายภาพได้ เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของไวรัสจากผู้สวมใส่ (ผู้ที่อาจมี COVID-19 แต่ไม่มีอาการ) ไปยังผู้อื่น นโยบายการสวมหน้ากากหรือผ้าคลุมหน้าในสถานที่ทำงานที่มีความเสี่ยงต่ำควรเป็นไปตามแนวทางระดับชาติหรือระดับท้องถิ่น หน้ากากอาจมีความเสี่ยงหากใช้ไม่ถูกต้อง
